Alışmadık ama
şaşırmadık da... 1 Eylül 2013 Pazar günü Seğmenler Forumu olarak Kuğulu
İnisiyatifi’yle birlikte biraz merdiven boyayıp ardından barış adına insan
zinciri oluşturunca keyiflenmiştik. Öyle ki Kuğulu Park’ın havuzunu
çevrelemiş, “Hangimiz Sevmedik” diye de sormuştuk. Bir ara zincir büyüyünce
caddeye taştık, el ele şöyle bir kent turu yaptık.
Memleketi
kurtarmak için çıktığımız yolda baktık ki duramıyoruz, Orta Doğu
coğrafyasına daldık. Biliyorduk ki Tahran’da, Şam’da, Kudüs’te ve Batı
Şeria’da; kimsenin görmediği, görmek istemediği bir parkta usul usul sesini
yükselten, el ele gönül gönüle veren insanlar da var. Savaş tamtamlarına
karşı özgürlüğün ve barışın sesini yükseltenleri tanımasak bile, sevdik.
Öyle de mutlulukla ve huzurla salındık Tunalı’dan aşağıya...
Kuğulu’ya döndük
sonra. Çocukların özgürce boyadıkları çarşafların beyazlığına dokunan
renklerde şaşırıp kalanlarımız oldu. Biri de “ulan biz niye böyle çocuk
olamadık” dedi. Üzüldük de hani. Ama birinin mücadelesi sonrakinin özgürlüğü
oluyordu işte.
Bilgi çağındayız
ya, kağıda dokunmadan sarıldık habere. Bir dipnot geçmişlerdi, “2 kişinin
bira içtikleri gözlerden kaçmadı” diyerekten. Halkaları kırılmaya girişilen
barış zincirinin insanları o halkaları elletmez. Şimdi ister istemez söz
hakkı doğdu, cevap verelim madem:
Yandaş medya
yanlış saymış. 2 kişi değil 2000 kişi içtik o gün. Esas 1998 kişi
gözlerden kaçmış. Kuğulu’da direniş başladıktan beri içiyoruz. Şerefe
kaldırıyoruz. Hiç ara vermedik de sanmayın. Ramazan oldu, saygılıyızdır ibadet
edenlere. Orucunu açanlara eşlik ettik, namaz kılanlara koruma kalkanı olduk.
Panzerinizden, TOMA’nızdan, copunuzdan koruduk her birini. İçmek yok Kandil
gecesinde dedik. Ramazan bitti, yine içtik. Biliyorduk ki “haram lokmayı
midesine indiren Müslüman değil; dürüst olup da ayyaş diye çağrılanı, inanıp
da göstermek istemeyeni ve -izin verin de- inanmamayı tercih edeni sevilirdi
buralarda. Biliyorduk, çünkü seviyorduk burada olmayı, insanları seviyorduk,
ağaçları seviyorduk. Yırtık ayakkabılarımız, kirlenmiş pantolonlarımız,
kibrinize ve öfkenize ve iki kuruşluk antipropagandanıza karşı direniyordu
yine. 2 kişi değil 2000 kişi içtik o gün.
İçtik ve sorduk
yanımızdakine; “Hangimiz Sevmedik” diye...
Hürmet, sevgi ve
direnişle;
Seğmenler Forum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder